Memleketimin temel sorunlarından biri sosyal yardımlaşmayı bir yara haline getirmesi. Yardım yapanın hayrı başka tür ihmallerle gölgelenmesi. Bu günlerde hayır yapan kişi ve kuruluşların ramazan yardımların yerine ulaşıp ulaşmadığı dedikodusu ve endişesi olmamalı. Hayırsever dağıtılması için yardım gönderiyor, ama dağıtması gerekenler dağıtmıyor yardımlar yerine ulaşmıyor. Bu olguyu yıkmak için hayırseverlerin insanları incitmeden, bizzat kendi elleri veya güvendikleri kişiler vasıtasıyla dağıtmaları gerekir ki bu tür haksızlıkların, suistimallerin önüne geçilsin.

Öte yandan, fırsatçılık artık genlerimize işlemiş. Her türlü olayı, kendi menfaatimize yönelik bir fırsatçılık anlayışı içerisinde değerlendirmeye büyük özen gösteren bir toplum olmuşuz. Vicdansızlık diz boyu. Ramazan’da, koravirüs salgınında fırsatçı, stokçu kan emiciler, etiketlerini değiştirirler. Kredi düşer bunu fırsat bilir değerinden fazlaya ev fiyatlarını yükseltirler, Bir fırsat çıkmasın hemen üşüşülür, boşluklardan yararlanır, işleri kılıfına uydururuz. Sonuçta birileri günün sonunda haksız kazancı ile mutluyken, geniş bir kesim kaybetmenin ve adaletsizliğe uğramanın öfkesi içinde ortada kalır. Allah, insani değerlerle vitrinini süsleyerek insanlara kazık atmanın ve nemalanmanın hesaplarını yapan fırsatçı şarlatanlara fırsat vermesin. Mübarek ramazan ayının insanlar arası birlik beraberlik ve kardeşlik duygularının en yoğun olarak yaşandığı bir aydır. Bu ayda fakir fukaranın daha fazla gözetilerek doyurulması, yaralarının sarılması gerektiğini unutmamak gerekir.

Bereketini hem sofralarımızda hem de kalplerimizde hissedeceğimiz üzerimizden kara bulutların dağıldığı bir ramazan ayı olsun. Ramazan ayımız mübarek olsun. Bütün insanlığa huzur getirsin, dertlerini kederlerini gidersin. Her günleri ramazan olan insanları unutmamak dileği ile hayırlı ramazanlar

RAMAZAN FIKRASI

Allah'a inanmayan bir adam, bir gün, ormanda gezerken, “Evrim ne güzellikler yaratıyor” diye düşünüp mest oluyormuş.

Birden arkasında kocaman bir ayı belirmiş.

Ayı adamın üzerine atlamış, pençesini kaldırmış, tam vurmaya hazırlanırken, adam, “Allahım” diye bağırmış.

Bir anda zaman durmuş.

Orman kararmış ve çok derinden gelen ilahi bir ses, adama; “Yıllarca bana inanmadın, yaratılışa tesadüf dedin, şimdi bana mı sığınıyorsun” demiş.

Adam, utanç içinde mahçup: “Haklısın bu saatten sonra ben dine dönemem ama hiç olmazsa ayıyı dindar yap?” demiş, merhametine sığınıp kurtulurum ümidiyle.

‘Peki’ demiş o ses ve kaybolmuş.

Zaman tekrar akmaya başlamış, her şey eski haline dönmüş.

Ayı iki pençesini de göğe doğru çevirmiş ve şöyle dua etmiş: Allahım, senin rızkınla orucumu açıyorum, hamdolsun verdiğin nimetlere..