
Gaziantep’in Şahinbey ilçesinde yaşayan Hacı Ateş, ilkokul 2’inci sınıfa giderken babası tarafından tarihi Bakırcılar Çarşısı’nda bir kalaycı ustasının yanına çırak olarak verildi. Hem okula giden hem de meslek öğrenmek için kalaycı ustasının yanında çalışan Ateş, ilkokulu bitirdikten sonra mesleğe devam etti.
Ustasından yıllar içinde kalaycılık mesleğini öğrenen Ateş, askere gidip geldikten sonra kendi işyerini açtı. Zamanla kendini iyice geliştiren ve çarşının aranan ustalarından biri haline gelen Ateş, yıllardır müşterilerinin getirdiği mutfak eşyalarını geleneksel yöntemlerle kalaylayarak yeni görünümüne kavuşturuyor.
Sabahın erken saatlerinde açtığı iş yerinde ilk günkü heyecanla çalışan Ateş, unutulmaya yüz tutmuş mesleğini devredecek çırak bulamamaktan yakınıyor. Unutulmaya yüz tutan kalaycılık mesleğinin son temsilcilerinden olan Ateş, azalan talebe ve mesleğe ilginin olmamasına rağmen kalaycılığı yaşatmak için mücadele ediyor.
Çocukken öğrendiği mesleğini ilk günkü özveriyle sürdüren Ateş, kentteki son 5-6 kalaycı ustasından biri olarak bir dönemin gözde meslekleri arasında yer alan ve gelişen teknoloji karşısında tüketicinin endüstriyel ürünlere yönelmesi sonucu unutulmaya yüz tutmuş mesleğini bakır kullanan müşterileri sayesinde sürdürüyor.