Genelde toplum yaşantımızda bazı insanlar vardır işiyle uğraşır,

sadece önünü görür sağa, sola bakmadan gider. İçinde yaşadığı topluma zerre kadar faydası olmaz. Hayırsızın önde gidenidir. Arada bir makamına güvenerek siyaset düşünür, adaylık düşünür. Veya daha değişik beklentisi vardır. Ama sürekli, at gözlüğünü takıp yoluna devam eder.

Bazı insanlar vardır para hırsıyla yaşar, tuttuğunu koparmaya çalışır, hiçbir kimseye yararı dokunmaz. Malının mülkünün izini sürer, geceleri uyumaz, hesabını bitiremez. Uykusuz geceler yaşar ve ölümden korkar. Çoğu zaman stres içinde yaşar. Belki farkında değildir. Malının, mülkünün ve makamının ışığı kabir kapısına kadar onunla arkadaşlık eder, ama öldükten sonra ışığı cılız bir mum gibi çabuk söner, bir müddet yansa da yavan kalır.

Memleket'te geçmişte bir yerlere gelmiş ama esamesi okunmayan o kadar çok insan var ki. Siyasetçisinden, Valisine en üst bürokratına kadar. Bunların, adı, sanı çabuk unutulur. Çünkü memlekete bir hayrı olmamıştır.

Bazı insanlar da vardır hep hile, hurda peşinde koşar, kendini akıllı zanneder, Lakin onun da sonu nafiledir.

Kimi insanlar da vardırki bir makamını mevkisini kullanarak çok çabuk köşeyi dönmeye çalışır, kısa yoldan zengin olmayı düşünür. Haramı ve helali bilmez, gayri meşru yollardan kazanmaya bakar. Helal yollardan kazanmada uzak kalır. Kitabında yardımlaşma, merhamet, hayır yapma, selam verme, muhabbet, fakir, fukaraya el uzatma, konu, komşuya yardım etme gibi sözleri asla geçmez. Kazanır kazanmasına lakin onun da hayrını görmez. Öldükten sonra malı mülkü konusunda yakınları yani mirasçıları tapu dairesi ve mahkeme kapıları arasında mekik dokur. Kendisine küfür kazandırır

Kiminin kafasında kırk tilki dolaşır da kuyrukları birbirlerine değmez. O da kazansa da “haydan gelen huya gider”. Bu gibi adamların da ışığı çabuk söner..

Önce kendisini tanıyıp bilgi sahibi olan sonra da topluma faydası olan insan olarak kalan varmı sahi...

Makama gelenler, maskesiz, doğal, açık, net, şeffaf, dürüst, kalbi örümcek ağları ile kaplanmamış, sevgi dolu, vicdan sahibi, merhametli insanlar olmadığı sürece onlardan memlekete millete hayır gelmez. Onlar sadece kendilerine çalışırlar ..Peki neden insanlar ilk günkü gibi kalmazlar.. Neden hayırsız ve toplum dışı bir insan olurlar.. Neden, insanoğlu zamanla topluma faydalı bir insan olmaktan çok bencil bir yapıya bürünür sadece kendi çıkarları için yaşar bir hale gelir. Ve korona artarak devam ediyor umut işte bekliyoruz bir gün biter diye. Geçen sene orucu bozan şeyler bu yıl da bozuyor ve ramazanda fırsatçılık aynı değişen bişey yok. Değişen bişey varsa o da pazarın, pazartesinden farklı olmaması. Gerisi eski tas eski hamam insanlar yine aynı. Halbu ki yetimleri, yoksulları bir ayla sınırlamak ve sadece Ramazanda hatırlamak değil. Yoksulu, garibanı her zaman düşünmek, yetimi yetimlikleri süresince koruyup kollamak ve her günü ramazan olan insanları unutmamak gerek.