Derler ki;

Suç allı gelin olsa bile

Kimse kabullenmezmiş. Herkes kendince haklı. Kimse ayranım ekşi demiyor. Ve kimse kendine kusur kondurmuyor.

Sloganla ve sosyal medya ile idare ediliyoruz.

Sloganlarla işi götürmeyen iş, aş, proje üreten, ürettiği içeriği toplumun her kesimine benimseten, saygı duyulan vatandaşın sorunlarıyla ilgilenen kişiler ve kurumlar olmalı. Yoksa sloganlar hayatımızı yönetmeye devam edecek.

İDARECİ OLMAK

İdareci olmak, yönetici olmak güzeldir, memleketin sorunlarını çözebilmek, ortaya çıkan problemler konusunda insiyatif geliştirebilmek daha da güzeldir. İktidar olmak, koltuğa oturmak ayrı muktedir olmak ayrıdır. Onun için emanet, ehline verilmelidir, verilmezse sıkıntı doğar.

Derler ki ; Suya yazı yazılmaz, Teke'den süt sağılmaz,

Kimi iz bırakır, kimi her daim anılır kiminin esamesi okunmaz.

Önemli olan memlekette bir iz bırakmak, bir çivi çakmak ve ruhlara dokunmaktır. Unutmamak gerekir ki; Memlekette geçmişte bir yerlere gelmiş ama esamesi okunmayan o kadar çok insan var ki hepsi siyasetçiler çöplüğünde

DEĞİŞMEYİN

İnsanlar, özellikle bazı siyasetçi ve zenginler doğruluktan ve öyle yaşamaktan herhalde korkuyorlar.

İnsanın tabiatında mı var bu durum bilmiyorum ama her nedense yalan söyleyeni ve yalakalık yapanı seviyorlar.

Gerçekleri hatırlatırsanız sizi sevmezler hatta sizden uzaklaşırlar.

Siz siz olun değişmeyin.

Bir Antep atasözü der ki; Boş verin seviyse ölümüne, sevmiyse gara yerin dibine.

HERKESİN DOĞRUSU VAR

Neden, birinin iyi dediğine, diğerinin kötü, birinin ak dediğine, diğerinin kara, birinin güzel dediğine çirkin diyoruz. Genelde gerçeklerden daha çok tamamen ya menfaat, ya inat, ya da tarafgirlik üzerine yapıyoruz. Daha ziyade doğruluk ve haklılığın yerine yalan hile ve aldatmayı revaçta görürüz. Bazen öyle anlar olur ki yanlış ve kusurları görmekte çok ketum kalır, yanlışları, hataları da doğru ve yerinde icraatlar olarak görüp o şekilde yorumlarız.

Birisi doğru söylerse onu dünyanın en kötüsü ilan ederiz.