Sosyal medya öyle bir hal aldı ki bazen nimet mi yoksa külfet mi olduğu karıştırılmaya başlandı. Herkesin her şey hakkında konuştuğu bir ortamda bilgiyi de konuşan insanlar, çift kimlikliler, troller, fake hesaplar, fenomenler ve buna benzer kişiler üretti. Herkesin her şeyi konuştuğu bir ortamda gerçeğin çarpıtılması, yalan yanlış bilgilerin ortamda yer alması kaçınılmaz bir hal aldı.

Artık gerçeğin yalanlarla mücadele edecek gücü kalmadı. Herkesin kendi bilgisini üretebildiği, herhangi bir olayla ilgili fikir beyan ettiği bir durumda, ortaya ciddi bir kaos çıkmaya başladı. Hiç kimse ötekinin ne dediğine bakmıyor ve herkes kendi kültür ve değerlerini baz alarak söylemlerde bulunuyor. Kişiler, kurumlar, partiler hakkında yorumlar yapılıyor. Hatta siyasette sahte hesaplar açılarak adaylar destekleniyor. Nesnellik ortadan kalkıyor, hatta ölüyor. İnternetin insanlara sağladığı bu iletişim imkanının bireysel tatmin acısından acayip konforlu olduğu da bir gerçek.

Sanal mekanlarda oynamak kişinin yeni yönlerini, geçici kimliklerin arkalarında gerçek bir kişi olmayan maskelerin getirdiği zenginliği keşfetmemizi sağlıyor. Geçici kimlik, ideolojimizi yaymamız da şiddet ve keyfiliği deneyimlememizi sağlıyor. Bazen insanın kendi gerçek benliğini unutup daha tatminkar bir maske takması hoş oluyor. Kendi olmanın kendisiyle yaşamanın ve ondan bütünüyle sorumlu olmanın yükünden kurtuluyor.